نوار کاست یکی از اولین فناوریهایی بود که به ما این امکان را میداد که موسیقی را در گسترهی صدایی بیشتری بشنویم و یا اینکه بتوانیم آن را ضبط کرده و چندین بار به موسیقی دلخواهمان گوش فرا دهیم.
امروزه ما دیگر از نوار کاست استفاده نمیکنیم و دیگر از مد افتاده به حساب میآید اما این اختراع شگفتانگیز به پیشرفت جامعه در دستیابی به برخی از بهترین فناوریهای موجود کمک کرده است.
سرچشمهی نوار کاست به کجا و چه زمانی باز میگردد؟
نوار کاست یا نوار فشرده برای اولین بار توسط شرکت فیلیپس در سال ۱۹۶۲ در بلژیک ساخته شد. فیلیپس در ۳۰ آگوست ۱۹۶۳ این اختراع را در نمایش رادیویی برلین به اروپا معرفی کرد.
این اختراع در نوامبر سال آینده در ایالات متحده شناخته شد. تا آن زمان کسی نمیتوانست هرکجا و هر وقت دلش میخواهد به موسیقی دلخواه خود گوش دهد اما نوار کاست این امکان را برای شنوندگانش
فراهم کرد که بتوانند موسیقی مورد علاقهی خود را به آسانی با خود حمل کنند.
کاست فشرده، دو قرقرهی کوچک را در قسمت بیرونی پلاستیکی خود نگه میدارد. این قرقرهها فیلم روکش مغناطیسی را میپیچند و آن را از یک طرف به طرف دیگر منتقل میکنند.
این فیلم مغناطیسی جایی است که محتوای صوتی در آن ذخیره میشود و می توان آن را روی نوار کاست ضبط کرد.
چرا نوار کاست محبوبیت زیادی پیدا کرد؟
کاست فشرده تحولی بزرگ بود، زیرا به هر کسی امکان ضبط قطعات صوتی توسط خود را میداد. قبل از کاست فشرده، استفاده از فناوری صوتی دشوار بود و نیاز به آموزش داشت، به همین دلیل استفاده از آن را بیشتر به متخصصان رادیو واگذار میکردند. وقتی نوار کاست پا به عرصهی جهانی گذاشت تحولی عظیم بود زیرا که نه تنها آهنگهای صوتی مورد علاقهی شما در دسترس بود، بلکه میتوانستید نوارکاست مورد علاقهی خودتان و آهنگهای خودتان را بر روی کاست ضبط کنید و حتی آن را به کسی که خیلی دوستش دارید هدیه بدهید. این اقدام بسیار عاشقانه تلقی میشد زیرا تا آن زمان پخش و ضبط قطعات به زمان نیاز داشت و مانند امروز دکمهی “افزودن به لیست پخش” وجود نداشت.
وقتی واکمن (Walkman) سونی وارد صحنه شد این اختراع موفقیت شرکت فیلیپس را صد چندان کرد.
واکمن این امکان را به کاربران خود میداد که در هر سنی و با هر سلیقهای و هرکجا که باشند، بتوانند موزیک بشنوند و دیگر معطل این نباشند که به خانه بروند و یا با ضبط ماشین به موزیک گوش دهند و گوش دادن به موسیقی برای تمام افراد به یک روتین روزانه بدل شد.
با گذشت زمان چیزهای جدیدتر و بهتری وارد عرصه میشوند
کاست کامپکت در دههی ۱۹۸۰ واقعا به اوج خود رسید، اما در سال ۹۰ فروش دیسک فشرده (CD) به سرعت از آن پیشی گرفت. دراوایل سال ۲۰۰۰، نوارهای کاست تقریبا ناموجود بودند و تعداد بیشتری آلبوم فقط به صورت CD منتشر میشد. مشابه نوار VHS که بعد از روی کار آمدن DVD از محبوبیتش کاسته شد و به دست فراموشی سپرده شد.
امروز شاهد بازگشت نوارهای کاست هستیم. حتی برخی از بزرگترین هنرمندان صنعت در حال انتشار آلبومها به همراه قالبهای معمول سیدی و وینیل روی کاست هستند.
فروشگاه معروف پوشاک (UrbanOutfitters) نوارهای کاست را در قفسههای خود ذخیره میکند تا مشتریان بتوانند آن را خریداری کنند، دقیقا مانند دههی ۱۹۸۰. اگرچه شاهد بازگشت این روند هستیم اما احتمالا به اندازهی سایر قالبهای صوتی پرطرفدار ارزش پولی نخواهد داشت.
کاست کامپکت یک فناوری انقلابی بود که به ما امکان ضبط موسیقی در خانهی خود را میداد و در کنار واکمن که قرار می گرفت این امکان را به ما میداد که موسیقی را در حال حرکت، در هر زمان و مکان، در اختیار داشته باشیم. اما دقیقا مانند هر چیز دیگری در تاریخ این فناوری نیز زمان خود را سپری کرد و اکنون در گذشته به عنوان خاطرهای زندگی میکند که به ما حسی نوستالژیک میدهد.
حقایق جالب در مورد نوارهای کاست
هدف اصلی نوارهای کاست برای دیکته کردن بود نه برای موسیقی، اما در اختیار موسیقی قرار گرفت.
در زمان اختراع نوارهای کاست از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۸۸ بیش از ۳ میلیارد نوار کاست فروخته شد.
طول عمر نوارهای مغناطیسی نوار کاست تقریبا ۱۰ تا ۳۰ سال است.
«SFX Cassette» اولین مجلهی موسیقی بود که نه روی کاغذ، بلکه فقط روی نوار وجود داشت.
شرکت سونی تولید واکمن را در سال ۲۰۱۰ متوقف کرد.
ثبت ديدگاه