رقص یک هنر نمایشی است که توصیف های بسیار دارد و گاهی به تنهایی یا در یک گروه انجام می شوند. رقص ممکن است غیررسمی، بخشی از یک آیین یا بخشی از یک اجرای حرفه ای باشند.این هنر انواع مختلفی دارد و هر جامعه انسانی رقص های مخصوص به خود را دارند.همانند سایر هنرهای نمایشی، برخی از افراد برای بیان احساسات و عواطف خود یا برای بهتر شدن احساسشان می رقصند. از رقص می توان برای گفتن داستان استفاده کرد. در برخی از جوامع، رقص با آهنگ و همچنین موسیقی همراه است. رقص گاهی اوقات به عنوان ورزش نیز انجام می شود. افرادی که می خواهند رقص یاد بگیرند می توانند به مدارس رقص بروند اما برای تبدیل شدن به یک رقصنده باتجربه و توانا سال ها تمرین و ممارست نیاز است.

طراحی برای یک رقص را کاروگرافی می گویند که توسط یک طراح رقص انجام شده و اغلب با موسیقی همراه است و در یک سبک خاص قرار می گیرد. رقص ها ممکن است با جزئیات برنامه ریزی شده باشند، یا ممکن است به صورت آزادانه انجام شوند. با این حال، بیشتر رقص ها از سبک یا الگوی کلی پیروی می کنند.

انواع رقص

سبک های مختلفی از رقص در جهان وجود دارد اما اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم میتوان گفت رقص ها به ژانرهای کلاسیک ، اجتماعی و فولکلور تقسیم می شوند.

سبک کلاسیک

در زیر مجموعه ی این ژانر رقص های باله ، مدرن ، جاز و تپ دنس قرار می گیرند.

رقص باله

باله توسط رقصندگانی انجام می شود که آموزش خاصی دیده باشند.اکثر رقصنده های باله در تئاتر اجرا می کنند.از اولین نمونه های باله میتوان به اثری از دومینیکو دا پیاچنزا، که در اوایل قرن چهاردهم می زیست،اشاره کرد.باله اغلب نوعی داستان تخیلی را روایت می کند که با کمک رقص و میم روایت می شوند و به طور کل نوعی بیان است و داستان را به شکلی جدید به مخاطب ارائه می کند. باله همیشه با موسیقی اجرا می شود و در بسیاری از موارد موسیقی به طور خاص برای یک باله خاص ساخته شده است. باله بخش عمده ای از تئاتر است و از یکی از نمونه های معروف آن میتوان به باله ی فندق شکن یا همان (nut crackers) اشاره کرد.

باله برخاسته از نمایش‌های رنسانس بود که بیشتر شبیه رویدادهای بزرگ موسیقی پاپ امروزی، از هر نوع هنر پرفورمنس استفاده می‌کرد و باله های ایتالیایی بیشتر در فرانسه توسعه یافتند.اساس باله کلاسیک در دربار لویی چهاردهم در فرانسه، در قرن هفدهم شکل گرفت. لویی چهاردهم اولین کمپانی باله به نام (Ballet de l’Opera de Paris) را تأسیس کرد. بسیاری از باله های ارائه شده در دادگاه او توسط آهنگساز ژان باپتیست لولی و طراح رقص پیر بوشام ساخته شده اند. همچنین در این دوران مولیر که نمایشنامه نویس بود باله ی کمدی را ابداع کرد.

رقص مدرن

رقص مدرن از زیر شاخ های باله به شمار می رود، اما در مقایسه با باله های کلاسیک،تنوع بیشتری دارد. بسیاری از رقصندگان این نوع رقص از باله شروع کرده اند و شرکت های رقص مدرن تقریباً شبیه به شرکت های باله هستند.رقص مدرن بیش از یک قرن قدمت دارد.رقص مدرن قوانین مشخصی ندارد و رقصندگان اغلب با حرکات بدن خود احساسات و حالات درونی خود را بیان می کنند.رقص مدرن به لباس خاصی نیاز ندارد و رقصندگان مدرن اغلب با پای برهنه می رقصند و هر چیزی را که می خواهند بپوشند انتخاب می کنند. رقصندگان مدرن سعی می کنند درونی ترین احساسات خود را از طریق رقص نشان دهند و اغلب سعی می کنند به درون خود نزدیک شوند. رقص مدرن به طور تدریجی تکامل یافته است. محتوای هنری در این رقص از یک طراح رقص به دیگری تغییر می کند، همانطور که سبک ها و تکنیک ها نیز تغییر می کند.

رقص جاز

رقص جاز یک سبک رقص است که به راحتی قابل تشخیص است، اما تعریف آن آسان نیست.مانند برخی دیگر از اشکال رقص و موسیقی، تأثیر هنر آفریقایی در فرهنگ غرب است.این نوع رقص توسط آمریکایی های آفریقایی تبار در نیمه اول قرن بیستم توسعه یافت و خاستگاه آن در رقص اجتماعی با موسیقی جاز بود، اما به نوعی رقص صحنه تبدیل شد.باله مدرن نیز تحت تأثیر رقص جاز قرار گرفته است.از طراحان رقص معروف جاز میتوان به کاتلین دانهام و باب فوسه اشاره کرد.

تپ دنس یا رقص پا

تپ دنس نوعی رقص پا است. ویژگی اصلی آن صدایی است که از برخورد ضربه های کفش به زمین ایجاد می شود. تپ دنسر ها کفش های مخصوص با قطعات فلزی در پاشنه می پوشند. یک قطعه فلزی در انگشت پا و دیگری در پاشنه پا وجود دارد.دو نوع اصلی تپ دنس وجود دارد: تپ دنس جاز و تپ دنس برادوی. تپ دنس برادوی بیشتر در مورد رقص است و اغلب اوقات در تئاتر موزیکال اجرا می شود .در تپ دنس، رقصندگان از کفش های خود برای ضربه زدن به زمین مانند طبل استفاده می کنند.میزان صدایی که از کفش ایجاد می شود بستگی به این دارد که چقدر به زمین ضربه می زنید و از چه قسمتی از پای خود استفاده می کنید.

سبک اجتماعی

این رقص نیز انواع مختلفی دارد که ژانرهای از این نوع در سالن های رقص یا اپرا اجرا می شوند و همینطور رقص های خیابانی را نیز شامل می شوند.از زیر مجموعه های این رقص میتوان به رقص والس، تانگو، سالسا و بریک دانس اشاره کرد.

رقص والس

والس یکی از پنج رقص بین المللی است که در سالن های رقص در سبک مدرن یا استاندارد برگزار می شود.این رقص در وین سرچشمه گرفت، اما در دهه ۱۹۲۰ توسط معلمان رقص انگلیسی اصلاح شد و به همین دلیل است که گاهی اوقات به آن والس انگلیسی نیز می گویند.موسیقی برای والس باید در میزان ۳/۴ باشد و با سرعت ۲۹ تا ۳۴ بار در دقیقه پخش شود. برای مبتدیان این یک رقص ساده در مقایسه با برخی دیگر رقص ها به شمار می آید و در سطح رقابتی خواستار زیادی دارد.

رقص تانگو

زادگاه این رقص بوئنوس آیرس در آرژانتین است.سبک تانگو در موسیقی نیز وجود دارد.

رقص سالسا

سالسا نوعی موسیقی و رقص با منشاء اسپانیایی است. موسیقی سالسا بر اساس موسیقی کوبایی ساخته شده است. موسیقی این رقص تلفیقی از موسیقی آفریقا و اسپانیا است.در طول سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ در نیویورک، نوازندگان کوبایی و پورتوریکویی با یکدیگر ترکیب شدند تا این موسیقی و رقص را به سبک کوبایی تولید کنند.اما هیچ کس واقعاً نمی داند چگونه این نام بر روی این رقص گذاشته شد، اما همه متوجه شدند که داشتن یک نام برای آن چقدر خوب است.

بریک دانس

در بریک دانس از حرکات مختلف بدن، چرخش، حرکات بازو و حرکات پا استفاده می کنند که همگی با ریتم موسیقی هیپ هاپ انجام می شوند. رقص بریک دانس در دهه ۱۹۸۰ بسیار رایج بود اما امروزه نیز طرفداران بسیاری دارد.

سبک فولکلور

واژه فولک به معنای عامیانه است و رقص های فولکلور هر منطقه متفاوت با دیگری است و بسته به تاریخ و فرهنگ آن منطقه تنوع بسیاری دارد از انواع این رقص میتوان به رقص های کانتری، ایرلندی، روسی، اسلواکی و … اشاره کرد.