میتوان گفت که تقریبا هر نوازندهی ساز زهی در سال های اولیه نواختن و به هنگام آرشه کشی بر روی ساز خود تنش زیادی را حس می کند و بدن و دستان خود ا منقبض می کند و نمی تواند حالتی آرام داشته باشد.همه ما در حالت طبیعی بدنی آرام داریم و گرفتن آرشه هنگامی که بدن در حالت طبیعی خود می باشد نه تنها برای نواختن ما، بلکه برای بدن ما نیز مفید است. اگر در مورد آن فکر کنید، ما مجبور نیستیم کاری انجام دهیم یا چیزی را در حالت فیزیکی خود فعال کنیم تا آرام بمانیم. این بدان معناست که میتوانیم با اضافه نکردن فعالیتهای غیرضروری به آن، نگهداری طبیعی و آرام آرشه را حفظ کنیم.
وقتی به دنبال این باشیم که «چه چیزی باعث تنش در آرشه میشود»، معمولاً فهرستی از پاسخهای کلیشهای را پیدا میکنیم. نتایج رایج تقریباً به طور کامل روی انگشتان متمرکز میشوند و اغلب افراد قسمتهای بازو را نادیده میگیرند که در واقع تمرکز اصلی آرشه بر روی بازو می باشد. از آرشه های فرانسوی-بلژیکی گرفته تا آرشه روسی، نکته در این است که تنش آرشه بر روی تمام تکنیک های آرشه تاثیر می گذارد! بیایید به چند نکته برای کاهش تنش در آرشه بپردازیم.
یکی از منابع تنش در آرشه کشی ناشی از نیروی رو به بالا بازوی ما به هنگام آرشه کشی است که اغلب نادیده گرفته می شود و بسیار رایج است. به درجات مختلف، بخشی از بازوی هر ویولن و ویولونیست در هنگام آرشه کشی همیشه به سمت بالا فشار میآورد و این برخلاف جاذبه است. سوال اینجاست که چرا ما حتی سعی می کنیم با جاذبه مبارزه کنیم؟ صرفاً به این دلیل که هیچ نگهدارنده آرشهای نمی تواند تمام وزن یک بازوی راست کاملاً سست را تحمل کند و همچنان صدایش خوب باشد. بنابراین ما با قسمتهای مختلف بازویمان در زمانهای مختلف به سمت بالا فشار میدهیم تا وزن قابل کنترلی به دست آرشه بدهیم. این کار دست را کنترل می کند تا زمانی که خسته شود و باعث بوجود آمدن انقباض در بدن و دست ما می شود.
حقیقت این است که بسیاری از ما بیش از حد به سمت بالا فشار می آوریم. این معمولاً منجر به درجات متفاوتی از عدم فشار در آرشه می شود. سپس می خواهیم این کمبود فشار آرشه را با دست خود جبران کنیم و با انگشتان خود فشار می دهیم. این نوع تنش تقریباً در هر نقطه ای به تکنیک آرشه هر فردی حمله می کند و تنش را برای هر آرشه کشی تشدید می کند. این رایج ترین منبع تنش در آرشه است. بنابراین، چگونه از این تنش و انقباض جلوگیری کنیم؟
۱.مشخص کنید چه چیزی باعث تنش در شما می شود.
اول از همه ما باید درک و آگاهی کاملی از این که چرا و از کجا آن تنش در آرشه کشی ما بوجود می آید داشته باشیم.
۲.با جاذبه همراه شوید.
باید به بازوی خود اجازه دهیم تا حدود ۹۰ درصد سست و ریلکس بماند و به نیروی گرانش اجازه دهیم کار خود را در مورد فشار آرشه انجام دهد.بنابراین تا آنجایی که می توانید بدن خود را ریلکس کنید و در حالت طبیعی بمانید.
۳.به آرنج خود به هنگام آرشه کشی توجه کنید.
بهترین راه برای دستیابی به یک رابطه ثمربخش با جاذبه این است که مطمئن شوید آرنج سمت راست همیشه و همیشه زیر مچ دستتان به هنگام گرفتن آرشه باشد حتی هنگامی که بر روی سیم سل آرشه می کشید. بعلاوه، زمانی که آرشه در کنار ما قرار دارد باید مطمئن شوید که آرنج در سمت چپ و نزدیکتر به بدن است. در نهایت شما میتوانید با جاذبه مبارزه کنید. هرچه بیشتر به جای نبرد مداوم با جاذبه با آن کنار بیایم، وضعیت آرشهمان بهتر خواهد بود.در نظر داشته باشید که وظیفه آرشه ما کنترل توزیع فشار است. با این حال، وقتی نوبت به تامین فشار میرسد باید بیشتر کار را به جاذبه بسپاریم.
ثبت ديدگاه