شاید همه ی ما با موسیقی فیلم محبوب اَمِلی (Amélie) آشنا باشیم و کمتر کسی را می شناسیم که این موسیقی را نشنیده باشد یا کسانی که در حال یادگیری پیانو هستند این موسیقی از انتخاب های اولیه آن ها در نواختن پیانو می باشد.اما آیا آهنگساز این قطعه را می شناسید و با کارهای او آشنایی دارید؟
یان تیرسن بیشتر عمر خود را درگیر موسیقی بوده است.او نوازنده وآهنگساز مشهور فرانسوی است که در ۲۳ ژوئن ۱۹۷۰، در برتون، واقع در فرانسه، چشم به جهان گشود.او پس از ساخت موسیقی متن فیلم اَمِلی به شهرت جهانی رسید. وی یادگیری پیانو را در سن چهار سالگی آغاز کرد، ویولن را در سن شش سالگی و آموزش کلاسیک را در آکادمی های موسیقی در رن، نانت و بولون فرانسه آموخت. سپس در ۱۳ سالگی تصمیم گرفت سرنوشت خود را تغییر دهد، او ویولن خود را شکست و گیتاری خرید و یک گروه راک را تشکیل داد.
بزرگ شدن در شهر رن به او این فرصت را میداد تا جشنواره های موسیقی را از نزدیک دنبال کند و اجراهای موسیقی با دیدن اجراهای از (Nirvana، Einstürzende Neubaten، Nick Cave ، The Bad Seeds، The Cramps) او را در مسیر درست خود قرار داد. زمانی که چند سال بعد گروهش از هم پاشید، به جای جایگزین کردن چند نوازنده جدید، یک میز میکس ارزان قیمت و یک قرقره مرکب از هشت شیار خریداری کرد و شروع به ضبط موسیقی تک نوازی خود با سینت، سمپلر و دستگاه درام کرد.
او در مورد آغاز فعالیت هنری خود این چنین می گوید:” یک روز فکر کردم، به جای اینکه چند روز را صرف تحقیق و گوش دادن به هزاران قطعه موسیقی از فایل‌های ضبط شده در گذشته برای پیدا کردن نزدیک ترین صدا به آنچه در ذهن دارم کنم؛ با خود گفتم چرا ویولنم را تعمیر نکنم و از آن استفاده نکنم؟ ” در تابستان سال ۱۹۹۳، تیرسن در آپارتمانش ماند و به تنهایی ملودی‌هایی را با گیتار، ویولن، و آکاردئون ضبط کرد، نه با معیارهای کلاسیک بلکه با شهود و دیدگاه خود از موسیقی آن را پیش برد.
تا پایان تابستان ۱۹۹۳، تیرسن بیش از ۴۰ قطعه را ضبط کرده بود که بخش عمده ای از دو آلبوم اول وی را تشکیل می دادند. قطعه (La Valse Des Monstres) در سال ۱۹۹۵ و با الهام از ترانه های تاد براونینگ و یوکیو میشیما را با برچسب نانسی منتشر کرد. شش ماه بعد در آلبوم مسیر آبشار، مجموعه‌ای از قطعات کوتاه ضبط شده با پیانو، کلاوسن، ویولن، آکوردئون، و ماندولین را منتشر کرد. شش سال بعد، زمانی که چندین آهنگ از تیرسن در موسیقی متن فیلم املی(۲۰۱۱) به کارگردانی ژان پیر جونت استفاده شد، او مخاطبان بسیار بیشتری پیدا کرد.
با این حال، موفقیت تجاری تیرسن آغاز شده و او را از گذشته دور می کرد. آلبوم (Le Phare) به معنای فانوس دریایی را در سال ۱۹۹۸ در خلوتی خودخواسته در جزیره‌ی کوچکِ (Ouessant) فرانسه واقع در ۳۰ کیلومتری ساحل غربی بریتانی در دریای سلتیک ضبط کرد جایی که تیرسن دو ماه را درآن جا در یک خانه اجاره ای گذراند. او شب هنگام ، قدرتمند ترین فانوس دریایی اروپا را تماشا می کرد که مناظر اطراف را روشن می کرد و همین الهام بخش او شد.آلبوم فانوس دریایی به فروش بیش از ۱۶۰،۰۰۰ نسخه رسید و جایگاه این آهنگساز را به عنوان یکی از پیشگامان و هنرمندان اصیل دوره‌‌ی خود به ثبت رساند و شروعی بود برای اجرای آلبومهای موفق بعدی. در این دوره، تیرسن همچنین موسیقی خود را در سراسر جهان به نمایش گذاشت و کارهای خود را با یک ارکستر کامل و یک گروه موسیقی چهار نفره به اجرا گذاشت.
او در مورد کارهای امروزه خود چنین می گوید “کارهای امروز هم تکاملی است از آنچه قبلا بوده و هم فضای جدیدی برای کاوش است. در آلبوم جدید، پیانو منبع اصلی قطعه است، اما موسیقی الکترونیک ،محیطی است که در آن وجود دارد. تیرسن در ادامه می گوید:«شما ممکن است این تفکر شهودی را داشته باشید که همه چیز به پیانو ربط دارد اما در واقع اینطور نیست. من برای شروع آهنگ با پیانو آغاز به کار کردم، اما این هسته اصلی آن نیست، آنها مهم نیستند.بک گراند مهم ترین چیز است در واقع استفاده از پیانو برای پیشبرد کار الکترونیک بود.”
آلبومهای این هنرمند عبارتند از: والس هیولاها(۱۹۹۵)، مسیر آبشار(۱۹۹۶)، فانوس دریایی(۱۹۹۸)، همه چیز آرام است(۱۹۹۹)، فصل تیره(۱۹۹۹)، موسیقی فیلم آملی(۲۰۰۱)، غایب(۲۰۰۱)، در اینجا بود(۲۰۰۲)، موسیقی فیلم خداحافظ لنین(یا بدرود لنین)(۲۰۰۳)، یان تیرسن و شانون رایت(۲۰۰۴)، بازگشت به خانه(۲۰۰۵)، در تور(۲۰۰۶)، موسیقی فیلم تبرلی(۲۰۰۸)، کوچه گرد و غبار(۲۰۱۰)، افق(۲۰۱۱)، بی‌نهایت(۲۰۱۴)، اوسا(۲۰۱۶).
ثبت ديدگاه