نحوه‌ی گرم کردن علمی قبل از تمرین موسیقی در سازهای کوبه‌ای
برخی افراد برای گرم کردن خود، از روش‌های مختلف علمی و بدون به دست گرفتن ساز کوبه‌ای خود (هم چون کاخن) استفاده می‌کنند.
یکی از این روش‌ها به دست گرفتن یک توپ پینگ پنگ و فشردن آرام آن است.
در این روش نوازندگان یک توپ پینگ پنگ را در دست خود می‌گیرند و با ایجاد اصطکاک در نقاط مختلف کف دست و انگشتان، عمل کشش و انبساط عضلات را ساده تر می‌کنند.
البته این کار باید به آرامی و با فشردن نرم توپ همراه باشد چراکه فشار زیاد به عضلات سبب خستگی خواهد شد. در حین انجام این کار، بد نیست که قست‌های دیگر دست و حتی بدن را هم نرمش داد تا خون بهتر در بدن جریان پیدا کند و عمل گرم کردن با موفقیت بیشتری همراه باشد.
دیگر روش رایج به صورت علمی، نرمش عضلانی است.
بدین صورت که برای مدتی انگشتان را به طور یکنواخت و به ترتیب جمع کرده و دوباره باز کرد. بازهم توصیه می‌شود که گرم کردن تنها به انگشتان و مچ دست بسنده نشود و در نقاط دیگر بدن نیز ادامه پیدا کند.
علاوه بر این روش‌ها، دستگاه‌های مختلفی وجود دارند که برای گرم کردن اختراع شده‌اند و می‌توان از آن‌ها استفاده نمود. هم‌چنین روش‌های دیگر علمی برای گرم کردن وجود دارند که می‌تواند با خلاقیت افراد همراه باشد.
روش‌های گرم کردن با ساز:
بهتر است به این نکته اشاره کنیم که این شیوه برای نوازندگان تمام سازها مناسب است و اکثر نوازندگان از این روش استفاده می‌کنند. گرم کردن با ساز، هم می‌تواند به صورت نواختن قطعات ساده مانند گام باشد و هم نواختن به شکل فی‌البداهه.
بسیاری از موزیسین‌ها و نوازندگانی که در عرصه‌ی موسیقی کلاسیک فعالیت می‌کنند، معتقدند که نواختن گام قبل از اجرا و تمرین، بهترین شیوه برای گرم کردن است.
نواختن گام می‌تواند به صورت ترتیبی، از آسان به سخت باشد. یعنی نوازندگان ابتدا با استفاده از گامی که راحت‌تر آن را اجرا می‌کنند، کار گرم کردن را آغاز کنند و سپس هر بار یک گام دشوارتر را مورد هدف قرار دهند.
گرم کردن به صورت نواختن فی‌البداهه هم طرفداران خاص خود را دارد. این‌گونه گرم کردن، همان‌طور که از نامش پیداست، اصول خاصی را نمی‌طلبد و به نوازنده اجازه می‌دهد که خود را با استفاده از ایده‌های ذهنی گرم کند.
این ایده‌ها می‌تواند قطعات آشنایی باشند که به یکباره به ذهن خطور می‌کنند و یا حتی شامل ملودی‌ها و نت‌های نامشخص و بداهه باشند. البته بازهم ذکر می‌کنیم که گرم کردن بیش از حد، باعث خستگی جسمی و روحی می‌شود.
لازم است به این موضوع هم اشاره کنیم که به جز روش‌های ذکر شده، خیلی از افراد از روش‌های خلاقانه و بخصوص خود برای گرم کردن استفاده می‌کنند.
شاید تصور کنید که تنها ویژگی گرم کردن، آمادگی فیزیکی بدن است. اما این‌طور نیست. گرم کردن علاوه بر آماده کردن فیزیکی بدن، می‌تواند بهانه‌ای برای آمادگی فکری و ذهنی نیز باشد. این کار تمرکز را بالا می‌برد و ذهن را فقط به سوی ساز زدن معطوف می‌کند.
خیلی خوب است که مدرسان ساز، قبل از درخواست تحویل دروس تمرینی از هنرجویانشان، ابتدا به آن‌ها اجازه دهند که خود را گرم کنند.
منبع : وبلاگ کوبه‌ای
ثبت ديدگاه